هژ @hazh@maly.io

گفت: «سایه‌ها و خون‌ها با من
غرق شدن با من
اژدها با من
اشقیا با من
حرام شدن افتخار شاعرهاست.»

-- علی اخوان کرباسی

همینکه جاگیر بشم، دست زن و بچه‌ام رو هم می‌گیرم با خودم می‌برم.

امروز چند ساعت اینستنس‌مون از دسترس خارج شد و متوجه شدم اژدها خیلی بهتون وابسته شده؛ در نتیجه دارم جل و پلاسمو جمع می‌کنم برم یه اینستنس با ثبات تر. از شکیبایی شما سپاس گزارم.

کاش می‌شد مهاجرت کرد، بی که مهاجرت کرد.

می‌خواستم بگم آب دستتونه بذارین زمین، کتاب جاناتان فرنزنو (درد که کسی را نمی‌کشد) بخرین و بخونین، ولی نمی‌گم.

موگی امروز می‌خواست بعد از پیاده‌روی‌مون مستقیم بره دادگاه؛ نیم وکیل نیم دونده حاضر شد در مسیر و الحق و الانصاف خدایگان استیل یونان باستان و امپراطوری رم نوین بود.

دارم به نیلی می‌گم رفاقت با هژ همه‌اش آگاهی و انتلکتوآلیته است.
این‌جا و اکنون:

اون «ث» که مرحوم همینطوری تنها وسط توت آخرش، رهاش کرده:

زن زندگی اونه که باهاتون «وضعیت سفید» ریواچ کنه، وگرنه فرندزو همه باهاتون می‌بینن.